Seksueel misbruik ervaring

 

"Het was alsof ik dood was, maar mijn lichaam leefde nog"

Als klein meisje was ik misbruikt, door een ouder meisje van twaalf jaar. Ze zei, dat als ik het ooit aan iemand zou vertellen ze me ging vermoorden, om te laten zien dat ze het meende wurgde ze me. Twintig jaar lang had ik het aan niemand vertelt, niet tegen mijn ouders, vrienden of leraren. Ik schaamde me ervoor, en dacht dat ik het had verdient wat er gebeurd was. Dat het mijn eigen schuld was. Ik kreeg een depressie en trok me terug, gevoelens, dromen en positieve gedachten had ik niet meer. Het kon me allemaal niets meer schelen. Ik wilde het liefst dood.

 

Ik had in mijn jeugd een heel leger aan therapeuten en psychiaters versleten. Geen enkele behandeling leek mij goed te werken. Totdat ik beeldende therapie als laatste redmiddel ging proberen. Ik vond het eerst maar onzin, er was niets mis met mij. Ik had wel wat beters te doen dan naar de zoveelste zweefteef te luisteren. Het ging niets verbeteren, daar was ik van overtuigd. Ik deed het toch goed? Geen gevoelens, niemand die emotioneel bij mij kon komen, niemand die mij dan nog pijn kon doen. Ik leefde van nachtmerries naar nachtmerrie. Het was alsof ik dood was, maar mijn lichaam leefde nog. 

 

De beeldend therapeut liet mij zien, ervaren, dat er een andere weg was. Een weg die in het begin veel moeilijker was, maar waarbij de eindbestemming veel mooier is. Ik leerde weer bij mijn gevoel te komen. En alle verdriet en boosheid om te zetten in positieve kracht. Met behulp van die kracht heb ik mijn leven veranderd en mogelijk gered. Ik ben nu niet meer bang voor het verleden en mijn gevoelens. Ze zullen er altijd zijn, maar nooit meer mijn leven overheersen. Door los te laten heb ik mezelf bevrijd van een gevangenis die ik zelf gebouwd had.


seksueel misbruik         seksueel misbruik         seksueel misbruik

 

Seksueel misbruik, PTSS, trauma - review II

Vrouw, 28 jaar, hospitality medewerker

Hulpvraag: Ik kan niet omgaan met mijn trauma, PTSS, vanwege seksueel misbruik

 

Ik had geen zin meer in het leven, dacht dat ik niks kon of niks waard was.

 

Leren beter om te gaan met mijn trauma, meer zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarden.

Dat ik doelen wel kan bereiken.

 

Ik kon beter bij mijn gevoelens komen, dat kon ik in vorige therapieën niet.

 

Ja, omdat het niet alleen praten is, je met beeldende therapie kan beter bij je gevoelens komen.

 

Beeldende therapie doe je met je handen en niet met je hoofd.

De kans dat je bij je gevoelens kan komen, je echte gevoelens is veel groter.

 

Dat ik zelf kon bepalen wanneer ik klaar was voor een bepaalde opdracht.

 

Ik wou dat ik eerder was begonnen aan de therapie, het heeft me zoveel geholpen.

 

Seksueel misbruik III

Man, 67 jaar, gepensioneerd adm. medewerker

Hulpvraag: evenwicht vinden, rust in mijn hoofd, omgaan met mijn beperkingen

 

Op een dood spoor: na mijn pensionering in 2016 voelde ik me nutteloos, ik was de weg kwijt.

Huwelijk dreigde stuk te lopen in 2e helft 2016, ben toen echt overspannen geweest (dingen gedaan en gezegd die ik me niet meer kan herinneren).

 

Goed inzicht in mijn belemmerende overtuigingen, overmatig kritisch denken, snel wisselende houding t.o.v. mijn omgeving (afhankelijk, onderworpen, dan weer hoge eisen stellen aan mezelf en anderen).

 

Stimuleren van mijn ‘zoektocht’, beter inzicht in mijn mogelijkheden en beperkingen.

 

Ja, de therapie heel ‘toegankelijk’ is: niet zoals psychotherapie, die is echt voor hoger-opgeleiden.

 

Toegankelijk, ‘aards’, ‘poten in de modder’

 

Communicatie in gewoon Nederlands, in tegenstelling tot psychotherapeuten.

 

Seksueel misbruik - incest IV

Vrouw, 64 jaar, administratief medewerker

Hulpvraag: rust in lichaam en geest, grenzen leren stellen, leren omgaan met stress, boosheid verminderen (aanvulling gz-vaktherapeut: de hulpvraag heeft de oorsprong in incestervaring waaruit PTSS is ontwikkeld)

 

Vastgelopen in gewoontes, die me heel naar, benauwd en angstig gevoel gaven. Ik zag geen uitweg meer om dat te doorbreken. Ik was heel onzeker over mezelf, had een negatief zelfbeeld, ontevreden en ongelukkig.

 

Ik voel mij nu vrij en ontspannen. Ik heb inzicht gekregen hoe ik in situaties kan handelen én kan voelen wat goed voor mij is.

 

Beeldende therapie heeft me geleerd me open te stellen en te voelen, waardoor ik nu anders en beter in het leven sta.

 

Ja, omdat dit naar mijn mening en mijn ervaring de enige en juiste therapie is die je leert om bij de kern te komen: je gevoel, waarmee je dingen doet en hoe je denkt.

 

Beeldende therapie laat je dingen doen, die in je hoofd spelen d.m.v. je handen en schillende materialen je gevoelens te uiten. Je leert daardoor echt voelen wat er met je gebeurt en dat gevoel blijft vervolgens in je lijf zitten als je terugdenkt aan een bepaalde oefening of tijdens een bepaalde gebeurtenis. Dat gevoel raak je niet meer kwijt, en daar wil je altijd weer naar terug omdat je weet dat het er is.

 

Dat je als persoon met je hulpvraag heel serieus genomen wordt, en dat het voelt dat jij het allerbelangrijkste bent, en dat je leert dat jij de enige bent die een situatie kan veranderen als je dat wilt.

 

Lees hier de review over therapie voor speedgebruik en zelfvertrouwen..

"Het was alsof ik dood was, maar mijn lichaam leefde nog"

Als klein meisje was ik misbruikt, door een ouder meisje van twaalf jaar. Ze zei dat als ik het ooit aan iemand zou vertellen ze me ging vermoorden. Om te laten zien dat ze het meende wurgde ze me.

Twintig jaar lang had ik het aan niemand verteld. Niet tegen mijn ouders, vrienden of leraren. Ik schaamde me ervoor en dacht dat ik het had verdiend, wat er gebeurd was. Dat het mijn eigen schuld was.

Ik kreeg een depressie en trok me terug. Gevoelens, dromen en positieve gedachten had ik niet meer. Het kon me allemaal niets meer schelen. Ik wilde het liefst dood.

Ik had in mijn jeugd een heel leger aan therapeuten en psychiaters versleten. Geen enkele behandeling leek goed te werken. Totdat ik beeldende therapie als laatste redmiddel ging proberen. Ik vond het eerst maar onzin, er was niets mis met mij. Ik had wel wat beters te doen dan naar de zoveelste zweefteef te luisteren. Het ging niets verbeteren, daar was ik van overtuigd. Ik deed het toch goed? Geen gevoelens, niemand die emotioneel bij mij kon komen. Niemand die mij dan nog pijn kon doen. Ik leefde van nachtmerries naar nachtmerrie. Het was alsof ik dood was, maar mijn lichaam leefde nog.

De beeldend therapeut liet mij zien, ervaren, dat er een andere weg was. Een weg die in het begin veel moeilijker was, maar waarbij de eindbestemming veel mooier is. Ik leerde weer bij mijn gevoel te komen. En alle verdriet en boosheid om te zetten in positieve kracht. Met behulp van die kracht heb ik mijn leven veranderd en mogelijk gered. Ik ben nu niet meer bang voor het verleden en mijn gevoelens. Ze zullen er altijd zijn, maar nooit meer mijn leven overheersen. Door los te laten heb ik mezelf bevrijd van een gevangenis die ik zelf gebouwd had.